Skrawalność stali nierdzewnych to złożone zagadnienie zważywszy na trudności występujące w procesie produkcyjnym. Przykładowo, stal austenityczna, traktowana jako punkt odniesienia pod względem skrawalności, odznacza się silną skłonnością do przylegania i umacniania przy jednoczesnej niskiej przewodności cieplnej. Takie właściwości skutkują większą ścieralnością ostrzy w czasie obróbki. Dobór odpowiedniej metod obróbki wymaga zatem dużego rozeznania w kwestii skrawania i dostępu do zaawansowanych narzędzi metalurgicznych.
Toczenie stali nierdzewnych – precyzja i efektywność
Toczenie nierdzewki różni się w zależności od pierwiastków stopowych, obróbki cieplnej oraz procesu produkcyjnego. Materiały podatne na toczenie dzielą się na trzy grupy: ferrytyczną/martenzytyczną, austenityczną oraz austenityczno-ferrytyczną.
W zależności od rodzaju wytwarzanej części, dla zabezpieczenia przed przyleganiem obrabianego materiału oraz wyeliminowania ryzyka mikrouszkodzeń, stosuje się bardziej elastyczny i ciągliwy materiał do produkcji ostrzy skrawających. Proces obróbki zachodzi ponadto przy większej prędkości obrotowej wrzeciona. Firma specjalizująca się w obróbce metali, taka jak Rem-Kotlin, optymalnie dobierze wszystkie wyżej wymienione parametry, rekompensując plastyczność stali, chroniąc przed jej umocnieniem podczas skrawania i usprawniając proces formowania się wiórów.
Toczenie z nierdzewki – warunki
Obróbka stali nierdzewnej wymaga użycia specjalistycznych narzędzi. W przypadku toczenia najczęściej wykorzystuje się narzędzia z powłoką ze spiekanych węglików. Aby praca przebiegała bezproblemowo, a wszelkie detale były zgodne z założonymi parametrami, ostrość narzędzi musi być stale kontrolowana.
Głębokość skrawania to kolejny ważny element definiujący proces skrawania. Ważne, aby była precyzyjnie określona i dobrana w taki sposób aby wyeliminować ryzyko wytworzenia karbów na umocnionej warstwie. Posuw maszyny powinien być przy tym jak najszybszy.
Odpływy ciepła – podstawowe zasady
Dobrze dobrane parametry pracy zatrzymują ciepło w materiale. O wiele więcej ciepła dochodzi natomiast do ostrza narzędzia skrawającego, które powinno być twarde w wysokiej temperaturze. Przy nie zachowaniu tej własności, ostrze może ulec odkształceniu.
Warto pamiętać, że wysoka ścieralność ostrza w czasie skrawania stali nierdzewnej akceleruje proces zużycia kraterowego. Wióry są mocne, długie, ciągłe i trudne do łamania, w związku z czym konieczne jest użycie ostrych krawędzi skrawających z dodatnią geometrią. Dodanie do stopu siarki może zwiększyć podatność stali na skrawanie, niemniej należy bardzo uważać na dodawane ilości, ponieważ siarka powoduje zwiększenie podatności stopu na korozję.