Wybór procesu napawania zależy od materiału podłoża, tempa produkcji, wielkości i kształtu elementu, który ma być napawany. Sprawdźmy, jakie są dostępne rodzaje napawania i kiedy zaleca się ich stosowanie.

Rodzaje napawania metali – napawanie acetylenowo-tlenowe

Napawanie acetylenowo-tlenowe to proces, który powoduje powolne nagrzewanie i chłodzenie podłoża, przez co prawdopodobieństwo wystąpienia naprężeń i pęknięć jest znacznie mniejsze niż przy innych technikach napawania. Zwykle jest używane do nakładania specjalistycznych stopów kobaltu na stosunkowo cienkich krawędziach (frezy węglowe są często napawane w procesie napawania acetylenowo-tlenowego).

Napawanie łukowe

Napawanie metodą spawania łukiem metalowym w osłonie, oferowane przez NPG Polska Sp. z o.o., jest szybkie i tanie; doskonale sprawdzi się w przypadku przedmiotów wyposażonych w dużą liczbę elementów. Warto jednak zaznaczyć, że szybsze tempo nagrzewania i chłodzenia przyczynia się do powstawania naprężeń termicznych w metalu nieszlachetnym, a to z kolei prowadzi do zwiększonej podatności na pękanie.

Proces napawania łukowego jest szeroko stosowany w elementach kształtowanych powierzchni, częściach ruchomych, głowicach pogłębiarskich, wałach i narzędziach itp.

Proces łuku krytego z wykorzystaniem elektrod taśmowych ze stali nierdzewnej jest często stosowany do napawania naczyń jądrowych w celu wydłużenia ich żywotności i zmniejszenia kosztów początkowych.

Napawanie metodą FCAW

Napawanie metodą FCAW wymaga to dostępności rurowego drutu proszkowego w postaci szpuli. Może być stosowany zarówno w warsztacie, jak i w terenie. GMAW jest często używany do napawania małych elementów o złożonych kształtach, które są trudne w obsłudze. Napawanie łukiem zwarciowym, tj. techniką zanurzeniową, można zastosować do elementów cylindrycznych o średnicy od 8 do 200 mm.

Napawanie łukiem plazmowym, ze względu na bardzo wysoką temperaturę plazmy, może być stosowane wszędzie tam, gdzie napawanie metodą GTAW nie jest możliwe.

Materiał podłoża do napawania

Podczas gdy dobór materiału nawierzchniowego opiera się na jego zamierzonej eksploatacji, wybór materiału podstawowego, który ma działać jako podłoże, jest podyktowany nie tylko jego spawalnością i właściwościami mechanicznymi, ale także projektem konstrukcyjnym lub względami konstrukcyjnymi.

Do zastosowań ogólnych najlepszym materiałem podstawowym jest zwykle niestopowa stal węglowa o zawartości węgla od 0,20 do 0,95 procent, która obejmuje większość stali niskowęglowych i średniowęglowych oraz niższych gatunków stali wysokowęglowych. Zwykły metal podstawowy ze stali węglowej o zawartości węgla 0,45% jest dość popularny ze względu na dobrą spawalność i wytrzymałość po napawaniu.