Złomem określa się odpad metalurgiczny lub poużytkowy, nadający się do ponownego wykorzystania w procesie recyklingu i przetwarzania odpadów. Niemniej jednak definicja złomu stanowi niezwykle obszerne pojęcie, które zawiera w sobie szereg różnorodnych podkategorii, takich jak złom żeliwny lub metale kolorowe, przy czym największą grupę stanowią odpady stalowe, w ramach których dodatkowo wyróżnić można złom wsadowy i niewsadowy.
Źródła złomu stalowego
Stal to wyjątkowy materiał, którego właściwości sprawiają, że jest on niezwykle popularny i wykorzystywany w wielu branżach oraz dziedzinach gospodarki. Jest ona stosowana między innymi w budownictwie, stanowiąc niezbędny materiał w przypadku wznoszenia różnego rodzaju konstrukcji oraz elementów budynków. Stal służy również do produkcji pokryć dachów, karoserii samochodowych, statków, elementów mebli, maszyn, a także opakowań. Nie należy przy tym zapominać, że materiał ten można ponownie wykorzystać, gdyż wykazuje się dużą podatnością na recykling, a dodatkowo w procesie tym nie traci on swoich najważniejszych właściwości, czyli bardzo dużej trwałości. Warto również pamiętać, że złom stalowy, gromadzony i skupowany przez firmy takiej jak Złomdar Dariusz Szczepański, można podzielić ze względu na źródła jego powstawania na:
- złom poamortyzacyjny – obejmujący zużyte i zniszczone lub uszkodzone maszyny, konstrukcje, obiekty i wyroby stalowe, pochodzące głównie z zakładów przemysłowych oraz wydobywczych, przedsiębiorstw budowlanych i transportowych, a także gospodarstw rolnych lub domowych
- odpady produkcyjne - czyli wszelkiego rodzaju odpady stalowe powstające w procesie wytwarzania stali, jej przeróbki plastycznej oraz obróbki mechanicznej, które powstają głównie w zakładach produkcyjnych, warsztatach, wytwórniach konstrukcji stalowych, itp.
Złom wsadowy a złom niewsadowy
Zgromadzone przez skupy złomu odpady ze stali dzieli się dodatkowo na dwa rodzaje, którymi są złom wsadowy i złom niewsadowy, zaś podział ten ma ogromny wpływ na przeznaczenie i możliwości dalszego wykorzystania odpadów stalowych. Warto zatem mieć świadomość, że:
- złom wsadowy - stanowi odpad o parametrach umożliwiających bezpośredni wsad do pieca hutniczego. Fakt, że złom tego typu przystosowany jest do natychmiastowego wykorzystania w piecach stalowniczych wpływa też na jego wyższą wartość. Materiał ten musi jednak spełniać wiele warunków i cechować się określonym składem chemicznym, postacią, wymiarami i masą oraz niskim stopniem zanieczyszczenia. Stalowy złom wsadowy dzieli się na klasy od W1 do W17, które odnoszą się do postaci złomu, jego wymiarów i procentowej zawartości zanieczyszczeń. Odpady tego typu mogą występować między innymi w postaci taśm, blach, drutów, prętów, rur oraz brykietu z wiórów, skrzepów stalowych, lin czy złomu postrzępionego,
- złom niewsadowy - to materiał, który nie nadaje się do bezpośredniego użycia w procesie stalowniczym, a co za tym idzie wymaga on przerobu mechanicznego lub ręcznego dla uzyskania potrzebnych wymiarów, postaci i masy oraz usunięcia zanieczyszczeń metalicznych i niemetalicznych, aż do momentu spełnienia warunków określanych normami. Złom niewsadowy dzieli się na klasy - N1 i N2 (blachy, rury, taśmy), N4 (wióry stalowe), N5 (konstrukcje i profile), N6 (szyny), N7 (złom wielkogabarytowy) i N10 (złom ponadwymiarowy).
Złom stalowy, zarówno wsadowy, jak i niewsadowy to doskonałe źródło stali, która dzięki recyklingowi staje się ponownie pełnowartościowym materiałem konstrukcyjno – budowlanym.