Jesteś właścicielem kota, który swobodnie wychodzi z domu i spaceruje po podwórku? A może wręcz przeciwnie – masz kota-kanapowca i zastanawiasz się, czy jest sens go odrobaczać? Musisz zadawać sobie sprawę z tego, że nawet niewychodzący mruczek może stać się ofiarą pasożytów zewnętrznych. Wystarczy, że przyniesie je do domu Twój pies lub inny domownik. Z jakimi ektopasożytami najczęściej mają do czynienia koty? Zapraszamy do lektury!

Świerzbowiec drążący koci

Świerzbowiec drążący koci to niezwykle agresywny pasożyt z grupy roztoczy. Samice świerzbowca z rodzaju Notoedres Cati zagnieżdżają się w wierzchniej warstwie skóry kota, gdzie ryją tunele i korytarze, w których następnie składają jaja. Objawem choroby pasożytniczej wywołanej przez te patogeny jest silny i męczący świąd skóry. Zarażony kot kompulsywnie i mocno się drapie, co prowadzi do powstania ran na jego ciele. Rany te nierzadko ulegają nadkażeniom bakteryjnym, co jeszcze bardziej komplikuje stan zdrowotny czworonoga. Choroba pasożytnicza wywołana przez świerzbowca drążącego kociego jest silnie zaraźliwa i przenosi się na pozostałe zwierzęta żyjące w domu. Niezbędna jest bezzwłoczna interwencja weterynaryjna oraz dezynfekcja wszystkich miejsc, w których przebywał kot oraz przedmiotów, z których korzystał.

Świerzbowiec uszny

Świerzbowiec uszny to także patogen z grupy roztoczy, lecz należący do rodziny Otodectes Cynotis. Pasożyt żyje w uszach i przewodach słuchowych kota, wywołując chorobę nazywaną otodektozą. Jakie są typowe objawy tego schorzenia? Według specjalistów z Gabinetu Weterynaryjnego w Ożarowie Mazowieckim zakażenie O. Cynotis można poznać po tym, że:

  • kot charakterystycznie potrząsa głową,

  • często ociera się meble i wystające elementy wyposażenia wnętrz,

  • pochyla głowę w jednym kierunku,

  • intensywnie drapie się w okolicach uszu,

  • podczas drapania z uszu wypada ciemna, twarda i sucha wydzielina (brzydki zapach wydzieliny może świadczyć o dodatkowej infekcji bakteryjnej).

Brak reakcji na powyższe objawy może doprowadzić do zwiększenia się dolegliwości bólowych i utraty słuchu.

Kocie pchły

Pchła to insekt, który żywi się krwią zwierzęcia, na którym bytuje. Kotom najczęściej uprzykrzają życie pchły z gatunku Ctenocephalides Felis. Niegdyś dokuczały one mruczkom tylko w sezonie wiosenno-letnim, ale wraz z przeniesieniem zwierząt do ogrzewanych domów, przeniosły się i pchły. Obecnie można je spotkać w kocim futerku przez cały rok. Pchły, choć z pozoru niegroźne i łatwe do wytępienia, przenoszą groźne choroby takie jak Atopowe Pchle Zapalenie Skóry i tasiemczyca. Dlatego też nie wolno ignorować ich obecności. Jeśli tylko zauważysz, że Twój kot drapie się częściej i mocniej niż zwykle, a w dodatku jego skóra i futro są w gorszej kondycji, zabierz pupila na wizytę kontrolną do weterynarza. Lepiej zapobiegać, niż leczyć, a leczenie chorób pasożytniczych u kotów jest wyjątkowo czasochłonne, uporczywe i nierzadko – kosztowne.