Testament służy do rozporządzania własnym majątkiem po śmierci. Może go sporządzić każda osoba, która ma zdolność wykonywania czynności prawnych. Dokument ten nie jest obowiązkowy. W przypadku niespisania go trzeba pamiętać jednak o tym, że w takiej sytuacji będzie miało miejsce dziedziczenie ustawowe. Jakie są rodzaje spadków oraz kto może pomóc je sporządzić?
Na jakie rodzaje dzielimy testamenty?
Testamenty są dzielone na dwa rodzaje – zwykłe oraz szczególne. Do pierwszej kategorii zalicza się dokumenty notarialne sporządzane w formie aktu przez kancelarie. Metoda ta to najbezpieczniejsza forma rozporządzania swoim majątkiem po śmierci. Można jeszcze uwzględnić papiery holograficzne, czyli takie, które są pisane własnoręcznie. Muszą zawierać podpis oraz datę. W takiej sytuacji konieczna jest zdolność spadkodawcy do spisywania spadku. Testament allograficzny natomiast może być wykonywany ustnie w formie oświadczenia swojej ostatniej woli w obecności dwóch świadków, czyli np. wójta lub sekretarza powiatu bądź gminy.
Drugą kategorią są dokumenty szczególne, do których zaliczamy testamenty ustne, podróżne oraz wojskowe. Te pierwsze powstają, gdy pojawia się ryzyko nagłej śmierci osoby sporządzającej. Po zgonie, w przeciągu pół roku dokument ten musi być zatwierdzony w sądzie przez minimum dwóch świadków. Drugi, czyli podróżny spisywany jest w trakcie wyprawy na polskim statku lub samolocie. Może być wykonywany tylko i wyłącznie przed kapitanem. Ostatni z nich to testament wojskowy, robiony w okresie mobilizacji, wojny oraz przebywania w niewoli. Dotyczy on żołnierzy przebywających na misjach zagranicznych. Co jeszcze warto wiedzieć?
Kto może sporządzić testament?
Jeśli osoba chcąca sporządzić swój spadek nie jest zdolna do jego samodzielnego spisania, może udać się do notariusza, a najlepiej do Kancelarii Adwokackiej, której pracownicy sporządzą dokumenty profesjonalnie i w pełni zaufania. Urzędnicy zaufania publicznego, którzy wykonują czynności notarialne i korzystają z ochrony przysługującej takim funkcjonariuszom. Wykonują oni bowiem obowiązki prawne nadane im przez państwo w formie zastrzeżonej. Powołuje ich tylko i wyłącznie minister sprawiedliwości, który także ustala taksę notarialną pobieraną przez takowych radców.
Prawników tych reguluje ustawa z dnia 14 lipca 1991 roku Prawa o notariacie. Nie mogą również wykonywać swoich czynności w niektórych sytuacjach. Tyczy się to go samego, jego małżonka lub osób mających z nim bliski kontakt. Trzeba więc udać się do notariusza, z którym klient nie ma nic wspólnego. W przeciwnym razie notariuszowi grozi odpowiedzialność prawna, cywilna lub zakaz sądowy w postaci wykonywania swojego zawodu. Kary te dotyczą urzędnika także w przypadku, gdy wykona on pracę niestarannie lub klient poniesie straty czy inne szkody moralne.