Alkoholizm to poważna choroba, niestety występująca dość często. Cierpi wówczas nie tylko osoba uzależniona od alkoholu, ale również jej rodzina – należy tu wspomnieć przykładowo o syndromie DDA (dorosłych dzieci alkoholików). Choć świadomość społeczeństwa ulega stopniowej poprawie, wciąż panuje pewien stereotyp alkoholika jako osoby z marginesu społecznego - to odstrasza uzależnionych od podjęcia terapii czy przyznania się przed bliskimi, a nawet przed sobą, do problemu. Alkoholikom często wydaje się też, że są w stanie sami wyjść z uzależnienia i nie potrzebują pomocy. Po czasie okazuje się jednak, że nie jest to proste – walka z alkoholizmem bywa długa, skomplikowana i wymaga dużego zaangażowania ze strony osoby uzależnionej, jej rodziny oraz terapeuty. 

Na czym polega leczenie alkoholizmu?

Nie bez przyczyny mówi się, że pierwszym krokiem w walce z alkoholizmem jest przyznanie się przed samym sobą do uzależnienia. Jeżeli wciąż wypieramy od siebie tę myśl i wydaje nam się, że jesteśmy w stanie w każdej chwili zerwać toksyczną relację z alkoholem, to nie będziemy w pełni zmotywowani do rozpoczęcia pracy nad sobą. Osoba uzależniona musi zostać uświadomiona o tym, że zmaga się z objawami poważnej choroby, którą należy leczyć. Sposób leczenia zależy natomiast od wielu czynników – m.in. fazy uzależnienia czy kondycji psychicznej pacjenta. Na podstawie szczegółowych informacji psycholog może dobrać indywidualny plan terapeutyczny. Niekiedy stosowane są również środki farmakologiczne, przepisane przez lekarza psychiatrę. 

Jak informuje psycholog Aneta Zaleska, prowadząca swój Gabinet Terapeutyczny i rozwoju osobistego Vimi, terapia uzależnień pomaga radzić sobie z codziennym stresem i problemami, bez potrzeby sięgania po alkohol. W całym procesie leczenia ważne jest także przywrócenie równowagi psychicznej osoby uzależnionej i przygotowanie jej na radzenie sobie z różnymi sytuacjami w życiu, czy namowami do sięgania po używki. Dzięki terapii alkoholik może zostać zmotywowany do walki o powrót do zdrowia – dla swoich bliskich, ale przede wszystkim dla siebie. Terapia przygotowuje osobę uzależnioną do dalszego życia w abstynencji – bez powielania dotychczasowych destrukcyjnych schematów. 

Alkoholizm to choroba nieuleczalna.

Możemy jedynie zahamować jej rozwój. Nawet, jeśli alkoholik od wielu lat nie pije, to istnieje ryzyko, że w chwili słabości powróci do nałogu. Trwanie w abstynencji wymaga więc od osoby uzależnionej wiele cierpliwości, zaangażowania i silnej woli. Niezwykle ważne w całym procesie jest wsparcie osób bliskich, a także specjalistów – przede wszystkim lekarza psychiatry i psychologa. Alkoholik musi natomiast zaakceptować swoją przeszłość i dotychczasowe błędy, a następnie nauczyć się żyć bez alkoholu. Na początku jednak trzeba dać sobie pomóc.