Bezsennością nazywamy zaburzenie funkcjonowania codziennego organizmu w obszarze zasypiania, ciągłości utrzymania snu oraz wczesnego budzenia się. Zaburzenia snu o charakterze ciągłym i przewlekłym doprowadzają stopniowo do pogorszenia jakości życia pacjenta, obniżenia nastroju, problemów w koncentracji. Czy bezsenność się leczy? Gdzie można uzyskać pomoc?
Bezsenność okresowa a bezsenność przewlekła
W przypadku bezsenności, czy też ogólnie nazwijmy to, zaburzeń snu możemy mówić o dwóch rodzajach bezsenności:
- bezsenności okresowej, która trwa około 1 miesiąca i może być spowodowana pracą zmianą, częstym przekraczaniem stref czasowych, nadmiernym przeżywanym stresem,
- bezsenności przewlekłej, związanej z różnymi schorzeniami neurologicznymi typu choroba Parkinsona, choroby somatyczne np. przebiegające z bólem, w chorobie refluksowej, w nadciśnieniu, w zespole bezdechu obturacyjnego, astmie. Bezsenność przewlekła może być skutkiem zażywania substancji psychoaktywnych (alkohol, amfetamina, extasy, środki halucynogenne), palenia papierosów lub skutkiem używania leków, np. niektórych leków przeciwdepresyjnych, preparatów tarczycowych, czy też odstawienia leków nasennych lub leków uspokajających długotrwale zażywanych.
Jak się leczy bezsenność?
W przypadku bezsenności okresowej, czy też bezsenności przewlekłej, najlepiej zwrócić się do poradni zdrowia psychicznego, lub lekarza psychiatry, specjalizującego się w diagnozowaniu i leczeniu bezsenności. Przykładem może być gabinet psychiatryczny dr Danuty Byczyńskiej, która nie tylko pomaga pacjentom z okolic Bydgoszczy, ale również prowadzi terapie online w formie rozmowy telefonicznej lub wideokonsultacji.
W przypadku okresowych problemów ze snem dąży się do przywrócenia prawidłowej higieny snu:
- ustalenia względnie stałych godzin zasypiania i wstawania. Wstawania o podobnej godzinie mimo opóźnionego zaśnięcia poprzedniego dnia,
- nie drzemania w ciągu dnia,
- stworzenia rytuału „chodzenia spać”,
- nie korzystania z łóżka w ciągu dnia i wieczorem – nie kładzenia się do odpoczywania, nie jedzenia, nie oglądania telewizji, nie pracowania na łóżku,
- jeżeli czas zasypiania wydłuża się ponad 20 min (mierzony od zgaszenia światła i zaprzestania wszystkich czynności) bez poczucia zmęczenia i senności – należy włączyć światło lub przejść do innego pokoju, zapisać nurtujące rzeczy, poczytać lub wykonać inną odprężającą i nie pobudzającą czynność. Gdy pojawi się znużenie – wrócić do łóżka.