Ból kręgosłupa lub stawów może być uciążliwy i wpływać na normalne funkcjonowanie. Do najpowszechniejszych sposobów leczenia zalicza się metodę McKenziego. Stosuje się ją w przypadku dolegliwości krzyża, stawów obwodowych i kończyn. Należy do metod fizjoterapeutycznych. Warto sprawdzić czym jest i na czym dokładnie polega leczenie metodą biomechanicznego badania i leczenia.

Definicja i opinie o metodzie McKenziego

Jak się okazuje, metoda McKenziego jest najczęściej stosowanym sposobem rehabilitacji w przypadku bólu kręgosłupa. Mechaniczną Diagnozę i Terapię (ang. Mechanical Diagnosis and Therapy) stosuje się w przypadku dolegliwości krzyża i rwy kulszowej. Została stworzona w latach 60. XX wieku. Za jej autora uważa się fizjoterapeutę z Nowej Zelandii Robina McKenziego. Jej opracowanie stało się wynikiem długoletnich eksperymentów i badań pacjentów z bólami i zwyrodnieniami kręgosłupa. W trakcie badań zauważył poprawę u badanych, u których powtarzano serię szczególnych ruchów. Leczenie techniką MDT opiera się na medycynie bazującej na faktach. Jest zatem zgodna z naukową wiedzą, anatomią, fizjologią i biomechaniką kliniczną.

Co poprzedza podjęcie leczenia metodą MDT?

Leczenie bólu kręgosłupa można podzielić na etapy, na które składają się:

  • Rozpoznanie. Diagnozę poprzedza wywiad lekarski. W trakcie wizyty u lekarza internisty sprawdza się każdy segment kręgosłupa i kończyn.
  • Badania. Wykonuje się testy ruchowe. W tym celu stymuluje się do ruchu każdy element kręgosłupa, aby ustalić obszar objęty bólem.
  • Diagnoza. Pacjenta przypisuje się do jednej z 3 grup-zespołów: strukturalnego, dysfunkcyjnego lub posturalnego.

Zespołem strukturalnym oznacza się zmiany w obszarze dysku. Krążek międzykręgowy jest w głównej mierze odpowiedzialny za problemy z krzyżem. Uszkodzenie któregoś elementu składowego powoduje przemieszczanie się i skutki: dolegliwości kierujące się od kręgosłupa do kończyn, drętwienie czy zaburzenia czucia. Zespołem dysfunkcyjnym nazywa się z kolei zmiany i uszkodzenia w tkankach. Odpowiadają za nie zbyt szybkie zgięcia tułowia czy podnoszenie ciężarów w nieprawidłowej pozycji. Bóle nie są regularne i tylko wokół niesprawnych tkanek. Natomiast zespół posturalny wiąże się z brakiem elastyczności i giętkości. Jest skutkiem braku aktywności fizycznej i utrzymywania pozycji siedzącej przez wiele godzin.

Na czym opiera się metoda McKenziego i na czym polega w praktyce?

Metoda rehabilitacji medycznej uwzględnia przede wszystkim budowę kręgosłupa. Lekarz rehabilitant skupia się na odnalezieniu miejsc odpowiedzialnych za ból. Dopasowuje wówczas właściwe ćwiczenia. Ćwiczenia McKenziego zmniejszają dolegliwości w obrębie krzyża, szyi, rwy kulszowej czy lędźwi. Nacisk kładzie się na samodzielność pacjenta i możliwe dalsze kontynuowanie terapii. Metoda MDT rządzi się jednak pewnymi zasadami. Po przeprowadzonym wywiadzie i teście obserwuje się reakcje organizmu na powtarzalny ruch na 2 sposoby: w pozycji stojącej (z obciążeniem) i leżącej (bez obciążenia). Kolejną regułą jest tak zwana centralizacja i peryferalizacja. Na jej potrzeby wywołuje się zmianę umiejscowienia bólu kończyny na kręgosłup lub jego rozniesienie do kończyn. Pierwsze osiąga się w wyniku centralizacji, drugie w efekcie peryferalizacji. Ponadto wykorzystuje się podczas ćwiczeń siłę mechaniczną do leczenia bolesnych zmian. W tym celu proponuje się wykonanie uzupełniających ruchów. Czasem przeprowadza się w ramach rehabilitacji operację. Ponadto przez cały czas trwania metody McKenziego stosowana jest profilaktyka i edukacja wraz z poprawą nawyków pacjenta. W trakcie zajęć pacjent nauczy się utrzymywać właściwą postawę umożliwiającą wykonywanie codziennych czynności. Warto skorzystać z zajęć prowadzonych metodą McKenziego. Dzięki temu zmniejszysz ból krzyża wywołany uszkodzeniami lub zmianami.

Źródło: McKenzie