Prof. dr hab. n. med. Romuald Zdrojowy to jeden z najlepszych urologów w Polsce. Swoją prywatną praktykę specjalistyczną prowadzi we Wrocławiu, a w codziennej pracy skupia się na pacjentach ze śródmiąższowym zapaleniem pęcherza oraz z pęcherzem nadreaktywnym. Ta ostatnia jednostka chorobowa diagnozowana jest częściej. Na czym polega jej leczenie?

Pęcherz nadreaktywny – charakterystyka schorzenia

Pęcherz nadreaktywny (OAB) współcześnie definiuje się jako zespół objawów obejmujących przede wszystkim uczucie parcia, któremu może towarzyszyć naglące nietrzymanie moczu, ponadprzeciętnie duża częstotliwość mikcji oraz nokturia. Wyróżnia się dwie podstawowe postaci tej choroby. Jeśli pacjentowi zdarza się niekontrolowany wyciek moczu, mówimy wówczas o OAB wet. Jeżeli zaś nietrzymanie moczu nie występuje, diagnozowany jest OAB dry. Przyczyną pęcherza nadrekatywnego są zaburzenia w funkcjonowaniu nerwów odpowiedzialnych za prawidłowe działanie układu moczowego. Do tego typu zaburzeń może dość np. na skutek uszkodzenia rdzenia kręgowego czy nadmiernego przewodnictwa czuciowego, jednak w większości przypadków etiopatogeneza pozostaje nieznana. Jak podkreśla prof. dr hab. n. med. Romuald Zdrojowy – pęcherz nadreaktywny występuje także w przebiegu niektórych chorób takich jak np. stwardnienie rozsiane, cukrzyca, choroba Alzheimera lub Parkinsona. Jest to schorzenie, które znacząco obniża jakość życia pacjentów. Na szczęście można je skutecznie leczyć.

Jak diagnozuje się i leczy pęcherz nadreaktywny?

Ze względu na ograniczoną dostępność i wysoki koszt badania urodyamicznego, rozpoznanie pęcherza nadreaktywnego następuje na podstawie wywiadu lekarskiego i objawów zgłaszanych przez pacjenta. Problem w tym, że uczucie ciągłego parcia na mocz, częstomocz czy ból w podbrzuszu mogą zwiastować szereg innych chorób, które trzeba wykluczyć przed wdrożeniem leczenia. W tym celu Gabinet Urologiczny we Wrocławiu zleca pacjentom wykonanie ogólnych badań laboratoryjnych. W przypadku kobiet dodatkowo wykonuje się test wkładkowy, który pozwala określić ilość wyciekającego moczu. Leczenie pęcherza nadreaktywnego polega na przyjmowaniu środków farmaceutycznych, które ograniczają nadmierne skurcze pęcherza. Takie właściwości wykazują leki antycholinergiczne i spazmolityczne. Jeśli farmakoterapia nie przynosi oczekiwanych efektów, urolog może ostrzyknąć ścianę pęcherza toksyną botulinową, która czasowo sparaliżuje pracę włókien nerwowych pęcherza bądź zastosować jedną z poniższych metod leczenia:

  • hydrodystensję,

  • autoaugmentację pęcherza,

  • denerwację pęcherza,

  • enterocystoplastykę,

  • zastosowanie pompy wewnątrzpęcherzowej UROSTM.


Prof. dr hab. n. med. Romuald Zdrojowy dołoży wszelkich starań, by przywrócić pacjentowi optymalny komfort życia i umożliwić mu swobodne funkcjonowanie w społeczeństwie.