Mawia się, że sztuka witraży to sztuka świadomego operowania światłem. Nie ma w tym stwierdzeniu przesady – różnokolorowe efekty, które można dzięki nim uzyskać, są jedyne w swoim rodzaju. Nie dziwi więc fakt, iż witraże cieszą się niesłabnącą popularnością, i to nie tylko w przestrzeniach sakralnych. Różnorodne techniki wytwarzania pozwalają osiągnąć efekt w 100% zgodny z oczekiwaniami, dopasowany do ich przeznaczenia. Jakie więc wyróżniamy rodzaje witraży i co jeszcze warto o nich wiedzieć?

Witraże to nie tylko aspekt wizualny

Poza wspomnianymi barwnymi efektami, które wiążą się z filtrowaniem przepuszczanego przez witraże światła słonecznego, charakteryzują się one również wymiarem praktycznym. Są w stanie skutecznie osłonić od niechcianych widoków czy spojrzeń, a ponadto, o ile wykonane są z zachowaniem wysokich standardów produkcji, nie ulegają szybkiemu zmatowieniu/uszkodzeniu. Jak zauważają pracownicy Inko-Art (profesjonalnej pracowni zajmującej się tworzeniem i renowacją witraży), witraże sakralne stanowią jedynie część wszystkich zamówień na tego typu elementy wyposażenia. Odnotowuje się coraz większe zapotrzebowanie na witraże przystosowane do pomieszczeń mieszkalnych. Odpowiednio dobrane stanowią ciekawy element dopełniający wnętrze, przyczyniając się do uzyskania w nim niepowtarzalnej atmosfery.

Rodzaje witraży

Wyróżnia się co najmniej kilka rodzajów witraży w zależności od sposobu ich produkcji oraz zastosowania:

  • witraże proste/klasyczne – technika klasyczna ma swoje korzenie w średniowieczu i polega na łączeniu kawałków szkła ołowianymi profilami spawanymi lutami cynowymi; witraże klasyczne odnajdą się zarówno we wnętrzach kościelnych, jak i świeckich;

  • proste przeszklenia witrażowe – to rodzaj uproszczonego witrażu, gdzie kawałki szkła są nieco większe i bardziej regularne; prostota tego rozwiązania może zachwycić, dlatego są chętnie wybierane do nowoczesnych mieszkań w stylu loftowym;

  • witraże skomplikowane/monumentalne – praca przy tego rodzaju witrażach wiąże się z zastosowaniem zaawansowanej techniki i często dodatkowej wiedzy z zakresu wzmocnień i montażu, co wynika z dużej powierzchni obiektu; stosowane są głównie we wnętrzach sakralnych;

  • witraże heraldyczne – w tym przypadku główną ozdobę stanowią elementy heraldyczne, czyli schemat przedstawiający określony herb lub logo;

  • witraże Tiffany’ego – jest to technika witrażowa zapoczątkowana w Stanach Zjednoczonych w XIX w.; pozwala na łączenie ze sobą mniej regularnych, drobniejszych kawałków szkła (np. przy przestrzennych formach 3D).