Pessaroterapia to metoda leczenia niektórych schorzeń ginekologicznych, która polega na umieszczeniu w pochwie specjalnego urządzenia medycznego – pessaru. Choć może się wydawać, że jest to nowoczesne rozwiązanie, to w rzeczywistości pessary stosowane są od wieków. W ostatnich latach metoda ta zyskuje na popularności, gdyż jest mniej inwazyjna niż chirurgia. Przedstawiamy najważniejsze informacje na temat pessaroterapii oraz jej zastosowań.
Wskazania do pessaroterapii
Pessaroterapia jest stosowana w różnych przypadkach. Jednym z najczęstszych wskazań jest obniżenie narządów miednicy, które może prowadzić do tzw. nietrzymania moczu, czyli mimowolnego oddawania moczu. Pessary są również stosowane u kobiet w ciąży, które mają osłabione mięśnie dna miednicy, co może prowadzić do przedwczesnego porodu. Innym wskazaniem do pessaroterapii są zaburzenia statyki narządów miednicy, takie jak cystocele (wypadanie pęcherza moczowego) czy rektokiele (wypadanie odbytnicy).
W jaki sposób dobiera się odpowiedni pessar?
Dobór odpowiedniego pessaru jest kluczowy dla skuteczności terapii. W tym celu specjalista przeprowadza badanie ginekologiczne oraz ocenia stan anatomiczny pacjentki. Następnie dobiera odpowiedni rodzaj i rozmiar pessaru, który będzie najbardziej komfortowy dla pacjentki. Warto zaznaczyć, że istnieje wiele rodzajów pessarów, które różnią się kształtem, materiałem oraz sposobem umieszczenia w pochwie. Dobór odpowiedniego pessaru jest kluczowy dla skuteczności terapii. Jednym z miejsc, gdzie można skorzystać z profesjonalnej pessaroterapii, jest Gabinet Fizjoterapii Physio-Pelvic.
Jak przebiega proces pessaroterapii?
Pessaroterapia polega na umieszczeniu pessaru w pochwie lub cewce moczowej pacjentki. Pessar może być wprowadzony przez specjalistę lub przez samą pacjentkę, która wcześniej zostaje przeszkolona w tej kwestii. Pessaroterapia może trwać kilka tygodni lub nawet miesięcy, w zależności od potrzeb i postępów leczenia. Ważne jest regularne kontrolowanie stanu pessaru oraz jego ewentualna wymiana na inny rozmiar lub rodzaj. W trakcie terapii pacjentka może uczestniczyć również w innych formach rehabilitacji, takich jak ćwiczenia mięśni dna miednicy czy biofeedback.
Kontrola i pielęgnacja pessaru
Aby zminimalizować ryzyko powikłań, ważne jest regularne kontrolowanie pessaru oraz jego pielęgnacja. Lekarz powinien ocenić stan pessaru oraz jego dopasowanie co 3 do 6 miesięcy. W międzyczasie pacjentka powinna sama sprawdzać, czy pessar nie przemieszcza się ani nie wywołuje dyskomfortu. Pielęgnacja pessaru obejmuje jego regularne czyszczenie – zaleca się mycie go co najmniej raz w tygodniu ciepłą wodą z mydłem. W przypadku wystąpienia infekcji lub innych powikłań należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
